HER ÇOCUK ÖZELDİR (TAARE ZAMEEN PAR) FİLM ANALİZİ

         HER ÇOCUK ÖZELDİR (TAARE ZAMEEN PAR) FİLM ANALİZİ

     2007 yapımı, başrollerinde Darsheel Safary, Aamir Khan, Tanay Chheda’nın bulunduğu Aamir Khan ‘ın yönetmenliğini yaptığı 8.4 İMDB’ye sahip dramatik bir filmdir. Film idealist bir öğretmenin, bir öğrenciyi hayata kazandırmasını konu edinmektedir.

     Ishaan teorik derslerde başarısız fakat mükemmel bir yeteneğe sahiptir. Hayal gücü fazlasıyla gelişmiş olan Ishaan okula gitmek istememektedir. Fakat ailesi ve öğretmenleri tarafından daima diğerleri gibi olmaya zorlanmaktadır. Bu durum da Ishaan’da bazı davranış bozukluklarına yol açar. Ishaan’ın başarısızlığını kabullenemeyen ailesi çareyi, onu bir yatılı okula vermekte bulur. Fakat burada da sonuç değişmez. Bir resim öğretmeni tarafından Ishaan keşfedilir.

      Ishaan harflerin yazılımını tanımak ve ayırt etmekte zorluk çekmektedir. ‘d’ ve ‘b’ / ‘t’ ve ‘f’ gibi benzer harfleri yazarken karıştırmaktadır. Defterine yazdığı harfler aynadan yansımış halleridir. Harflerin sırasını karıştırmaktadır. POT ve TOP gibi. Öğrendiklerini hatırlamakta da güçlük çekmektedir.

      Ishaan çoklu yönergeleri takip etmede zorlanmaktadır. Filmin bir bölümünde Ishaan’a öğretmeni şiir okutmakta ve kitaptan belirli bir bölümden belirli bir sayfadaki şiirin belirli bir kıtasını okumasını istemektedir. Fakat Ishaan bunu yapamaz.

     Ishaan ince devinimsel hareketleri gerçekleştirememektedir. Gömleğinin düğmesini ilikleyememekte, ayakkabılarının bağcığını ve kravatını bağlayamamakta, beden eğitimi dersinde tempolu yürümede zorlanmakta ve abisi ile top oynayamamaktadır. Çünkü o uzunluk derinlik ve hız arasında bağlantı kurmakta yaşıtlarına göre biraz daha fazla zaman harcamaktadır.

     Ishaan gibi özel öğrencilerin en önemli gereksinimi ilgi ve sevgidir. Bu özel öğrencilerin yönetiminde aile, okul ve tedavi ekibiyle daima ilişkide olunmalı ve aşamalar dikkatle takip edilmelidir. Öğrenciyi etkileyen çevresel faktörler, öğrenciye yararlı olacak hale sokulmalıdır. Filmde Ishaan’ın balıkları seyretmesine, denizi izlemesine izin verilmesi gerektiği gibi. Kaba motor gelişimi yani yürüme, zıplama, koşma vb. hareketlerin gelişmesi sağlanmalıdır. Öğretmeni Ishaan’a matematiği öğretmek için merdivenleri kullanarak kaba motor gelişimini sağlamıştır. Duyusal motor çalışması sağlanmalıdır. Yine bunu da Ishaan’ın öğretmeni harfleri toprağa yazdırarak, yine kelimeleri Ishaan’ın koluna yazarak gerçekleştirmiştir. Görsel koordinasyon ve izleme çalışmaları yaptırılmalıdır. Bunu da Ishaan’a resim yaptırarak tamamlamıştır.

     Özel öğrencilerle ilişkilerde çok dikkatli olunmalıdır. Bilinçsiz bir davranış sonucu öğrencinin var olan yeteneğinden de uzaklaşmasına neden olabilir, onu şiddete hatta depresyona sürükleyebilir. Ishaan gibi özel öğrenciler yaşıtlarından farklı düşündüğü ve geniş bir hayal gücüne sahip oldukları için bir umut kaynağı olabilirler. Yine özel öğrencilerin yaptığı yanlışlar cezalandırılmamalı, kabiliyetsizlikleri tembelliğe vurulmamalıdır. Yaşıtlarının yapamadığı şeyleri yapmaya zorlamamalıdır.

     Ishaan gibi özel öğrencilerin eğitimde en önemli rolü aile üstlenmektedir. Çünkü anne babanın bütün davranışlarından en çabuk ve fazla etkilenen yine çocuklardır. Daha sonra akrabaları, arkadaşları ve öğretmenleri gelmektedir. Filmde Ishaan’ın babası ona daima tembel olduğunu söyler. Ishaan’ın bunu şımarıklık olsun diye yaptığını düşünür ve film boyunca da çocuğunun disleksi olduğunu kabul etmemekte ısrar eder. Her çocuğun düştüğünde ellerini tutacak bir aileye ihtiyacı vardır. Ishaan gibi özel öğrencilerin güvenli bir çevreye ihtiyacı vardır, herkesin olduğu gibi. Yine öğrencinin dikkatini çekecek etkinliklerde bulunulmalıdır ve hareket ihtiyacı giderilmelidir. Ishaan’ın öğretmeni bunu oyuncak hamurlardan küçük yaratıklar yaparak başarmıştır. Yine öğretmeni Ishaan’a sevgisi ve azmi ile çalışma alışkanlığı kazandırmıştır. Ishaan’ın babası sık sık onun gelecekte fizyolojik ihtiyaçlarını karşılaması için yaşıtlarının yaptıklarını yapmasını istemektedir. Oysa ki herkes aynı yarışa aynı şekilde hazırlanamaz. Her çocuğun kendine ait bir özelliği bir yeteneği vardır.

     Filmin en çok ilgi çeken bölümü kadın-erkek-çocuk-yetişkin demeden hepimizin bir yarışmaya ya da rekabet ortamına sürüklendiğini, sistemin bizden istediklerini yaparak modern köleleşmemizi anlatmaktadır. Ve bunlara hiçbir anne baba “Dur!” diyememektedir. Tek amacımızın aslında dar çevre yitiklerinde önem kazanmak olduğuna dikkat çeken bir konuya sahiptir. İşte yüzlerce yıl önce çok güzel bir şair de  dünyamızın bu değişmez hastalığından  bahsediyor.

“ İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.
Ve ölmekten korkuyor aslında yaşamayı bilmediği için.”

—	William Shakespeare